4 Şubat 2017 Cumartesi

Mutluydu..

Mutluydum, ilk defa başka kimseye ihtiyaç duymadan.. Ne hissettiğimi sorgulamadan doğru olduğunu düşündüğüm yerdeydim. Mutlu olmanın hayatıma kattığı tuhaflık ile her seyi akışına bırakmayı doğru buldum. En iyisini ümit edip en kötüsüne hazırlandım. Bir süre sonra her şey olmasi gerektiği haline döndü;dengesizlik, huzursuzluk, mutsuzluk... Her şeyin ardı ardına gelmesi beni zıvanadan çıkarıyor.